تداخل PIM

تداخل PIM یا Passive intemodulation یک نوع از تداخل است که به دلیل حساسیت سیستم های LTE نسبت به آن، شناسایی و کاهش آن اهمیت پیدا کرده است.

PIM چیست؟

یک نوع تداخل است که میتواند ناشی از عناصر فلزی یا وجود دو یا بیشتر از دو سیگنال حامل در یک مسیر فروسو در شبکه بیسیم باشد. ترکیب سیگنال ها و تولید تداخل های نامطلوب که بر روی سیگنال های LTE موثر هستند.

آنتن‌ها، کابل ها یا کثیفی و شل بودن اتصالات و خرابی تجهیزات RF و همچنین فلزهای نزدیک به محل سلول می‌توانند عامل بروز PIM باشند.

تداخل PIM می‌تواند تاثیر اساسی بر بازده LTE داشته باشد، به همین خاطر انجام تست برای شناسایی و کاهش آن اهمیت پیدا می‌کند. مقادیر PIM در حد ۱۰۰dBm- (دسیبل-میلی وات) یا کمتر مناسب است (تست های انجام شده توسط شرکت Anritsu نشان داده که با افزایش PIM از ۱۲۵dBm- به ۱۰۵dBm- حدود ۱۸ درصد قطعی را در لینک فروسو تجربه خواهیم کرد.)

چه زمانی تست PIM انجام می‌شود؟

بعد از نصب هر عنصر شبکه تست روی آن انجام می‌شود تا اطمینان حاصل شود که آن عنصر عامل PIM نباشد و اتصالات آن به درستی انجام شده باشد. در شرایطی که سیستم دارای آنتن های مختلف باشد در پایان نیز باید یک تست PIM کلی انجام شود. در حال حاضر به تجهیزات مانند آنتن‌ها تست های PIM انجام می‌شود و مثلا آنتن با PIM های ۱۴۰dBm- ارائه می‌شود.

چه ابزار هایی برای تست PIM انجام می‌شود؟

بعضی از دستگاه هایی که این تست را انجام می‌دهند و منبع آن را شناسایی می‌کنند در اینجا معرفی شده اند

Anritsu’s PIM Master

AWT Global PIM testers

BoontonPIM testers

Communications components PIM testers

Kaelus’ portable PIM testers

Rosenberger PIM tester

یک نکته مهم در تست PIM این است که باید در رنج های فرکانسی متفاوت انجام شود و دستگاه های موجود از نظر فرکانسی محدود هستند و نمی‌توانند تست را در تمام فرکانس‌ها یکجا انجام دهند